BIOTRONIK Evia HF ProMRI Technical Manual Download

Page: 196 / 300

nl • Nederlands

195

Implantaatvarianten en NBG-codes

Evia-groep

De volgende implantaatvarianten zijn beschikbaar:

NBG-code voor Evia HF(-T)

DDDRV is de NBG-code voor de antibradycardische modus van het 3-kamer-implan-
taat:

Diagnostiek- en therapiefuncties

Algemeen overzicht

Alle systemen beschikken over omvangrijke functies voor een snelle diagnose en een
veilige therapie van bradycardieën.
• Dankzij automatische functies kan de pacemaker probleemloos en tijdbesparend

worden geïmplanteerd, ingesteld en gecontroleerd.

• Auto-initialisering na de implantatie: het implantaat herkent automatisch de geïm-

planteerde elektroden, stelt de polariteit in en activeert de automatische functies
na 10 min.

Diagnostiekfuncties

• Gegevens van de laatste 10 uitlezingen en nacontroles worden net zo goed opgete-

kend als aritmie-episoden; zij worden samen met andere gegevens opgeslagen, om
altijd zowel de patiënt als de toestand van het implantaat te kunnen beoordelen.

• Ter controle van de goede werking van de elektroden wordt de impedantie in het

implantaat – onafhankelijk van een stimuleringsimpuls – automatisch en nauwe-
lijks merkbaar gemeten.

• Bij nacontroles met behulp van een programmeerapparaat wordt na het opleggen

van de programmeerkop tijdens het testverloop het IEGM met markers weerge-
geven.

Antibradycardie-stimulatie

• Sensing: de amplituden van de P- en R-golf worden in het implantaat permanent

volautomatisch gemeten, om ook wisselende amplituden te registreren. De gevoe-
ligheid voor atrium en ventrikel wordt eveneens volautomatisch permanent aange-
past. De meetgegevens worden gemiddeld en de trend kan worden aangegeven.

• Stimulatie drempels: zowel atriale alsook ventriculaire stimulatie drempels

worden in het implantaat automatisch vastgelegd; door middel van amplitude-
management worden de impulsamplituden dusdanig ingesteld dat op elke wijziging
van de stimulatie drempel met de voor de patiënt optimale atriale en ventriculaire
amplitude wordt gestimuleerd.

• Timing: om door de pacemaker geïnduceerde tachycardieën te voorkomen wordt de

stimulatie in het atrium door automatische aanpassing van de atriale refractaire
periode speciaal gecontroleerd. (Functie Auto-PVARP: automatische postventricu-
laire atriale refractaire periode)

• Bijkomende, bijzondere vorm van frequentieadaptatie: de behoefte aan een groter

hartminutenvolume wordt aan de hand van een fysiologische impedantiemeting
vastgesteld. Het meetprincipe steunt op de gewijzigde contractiliteit (inotropie) van
het myocardium (functie CLS: Closed-Loop-Stimulation). De passende frequentie-
adaptatie wordt in de CLS-modus automatisch geïnitialiseerd en geoptimaliseerd.

• Ventriculaire stimulatieonderdrukking: onnodige ventriculaire stimulatie wordt

door het bevorderen van de intrinsieke geleiding vermeden (functie Vp-onderdruk-
king). Hierbij kan het implantaat zich aan overgangsveranderingen aanpassen. Bij
intrinsieke geleiding wisselt het implantaat in een DDD(R)-ADI(R)-modus.

Cardiale re-synchronisatietherapie

3-kamer-implantaten hebben voor de resynchronisatie van de ventrikels functies voor
multisite-ventriculaire stimulatie met mogelijke VV-delays in beide richtingen.
• Er is ook automatische amplitudemanagement voor het linkerventrikel met auto-

matische aanpassing van de stimulatie drempel of met automatische stimulatie
drempel-monitoring (ATM) voor trendanalyse.

Implantaattype

Variant met
Home Monitoring

Variant zonder
Home Monitoring

3-kamer

Evia HF-T

Evia HF

Opmerking:

De instelling van de modus hangt af van de individuele diagnose; de modi

worden in het hoofdstuk over de instelbare parameters genoemd.

Stimulatie in het atrium en in het ventrikel

Sensing in het atrium en in het ventrikel