7. Metody wykrywania wycieków
• W odniesieniu do palnych czynników chłodniczych, istnieje
możliwość zastosowania elektronicznych wykrywaczy wycieków,
o ile ich czułość jest prawidłowa lub zostały one wcześniej
odpowiednio skalibrowane (ewentualną kalibrację należy
przeprowadzić w miejscu wolnym od czynnika chłodniczego).
• Niezbędne jest upewnienie się, że wykrywacz nie stanowi
potencjalnego źródła zapłonu i nadaje się do stosowania z
danym czynnikiem.
• Urządzenie do wykrywania wycieków powinno być ustawione
zgodnie z wartością procentową dolnej granicy palności (LFL)
używanego czynnika chłodniczego i odpowiednio w stosunku
do niego skalibrowane, przy czym należy potwierdzić
wymaganą procentową wartość gazu (maksymalnie 25%).
• W odniesieniu do większości czynników chłodniczych,
istnieje możliwość wykrywania wycieków za pomocą
przeznaczonych do tego celu płynów. Wyjątek stanowią
detergenty zawierające chlor, który może wchodzić w reakcje
z czynnikiem, wywołując korozję miedzianych rurociągów.
• W przypadku podejrzewanego wycieku, niezbędne jest
usunięcie/ugaszenie wszelkiego rodzaju otwartego ognia.
• Jeżeli stwierdzono wyciek czynnika chłodniczego, który
wymaga lutowania, należy w całości odzyskać czynnik z
układu lub zapewnić jego odizolowanie (przy użyciu zaworów
odcinających) w części instalacji oddalonej od wycieku.
• Następnie instalacja powinna zostać przeczyszczona za
pomocą azotu beztlenowego zarówno przed, jak i w trakcie
procesu lutowania.
8. Opróżnianie instalacji i odsysanie czynnika
• W razie konieczności rozszczelnienia obiegu czynnika
chłodniczego w ramach naprawy lub w jakimkolwiek innym
celu, należy stosować konwencjonalne metody. Zarazem
jednak istotne jest przestrzeganie najlepszych praktyk ze
względu na ryzyko zapłonu.
Obowiązuje zastosowanie następującej procedury:
• usunąć czynniki chłodniczy
• przeczyścić układ obojętnym gazem
• odessać czynnik
• ponownie dokonać przeczyszczenia układu obojętnym
gazem
• otworzyć obieg poprzez jego odpowiednie rozcięcie lub
rozlutowanie
• Czynnik chłodniczy powinien zostać odzyskany do
specjalnych zbiorników.
• Instalację należy „przepłukać” azotem beztlenowym (OFN) w
celu zapewnienia bezpieczeństwa urządzenia.
• Może być wymagane kilkakrotne powtórzenie tego procesu.
• Do tego celu nie powinno się używać sprężonego powietrza
ani tlenu.
• Przewidziano płukanie instalacji do momentu przełamania
próżni za pomocą azotu beztlenowego (OFN), a następnie
dalsze jej napełnianie aż osiągnięte zostanie ciśnienie
robocze, po czym uwolnienie azotu do atmosfery i ponowne
wytworzenie próżni.
• Proces ten powtarzamy aż całkowicie wykluczymy istnienie
czynnika chłodniczego w układzie.
• Po ostatecznym napełnieniu układu azotem beztlenowym
(OFN), należy opróżnić go do poziomu ciśnienia
atmosferycznego, umożliwiając w ten sposób wykonanie
przewidzianych prac.
• Czynność ta jest bezwzględnie wymagana w przypadku
lutowania przewodów rurowych.
• Niezbędne jest sprawdzenie, czy wylot pompy próżniowej
usytuowany jest z dala od źródeł zapłonu oraz zapewnienie
odpowiedniej wentylacji.
3. Naprawa uszczelnionych elementów
• Podczas naprawiania uszczelnionych elementów należy
odłączyć urządzenie od zasilania elektrycznego przed
przystąpieniem do usunięcia jakichkolwiek zapewniających
szczelność pokryw, itp.
• Jeżeli w trakcie serwisowania absolutnie niezbędne okaże
się zastosowanie zasilania elektrycznego, należy zapewnić
w najbardziej krytycznym punkcie układu ciągłe wykrywanie
ewentualnych wycieków i, tym samym, sygnalizowanie
potencjalnie niebezpiecznych sytuacji.
• Szczególnie istotne jest zwrócenie uwagi na to, aby podczas
prac związanych z elementami elektrycznymi nie dopuścić do
naruszenia ich obudowy, co mogłoby spowodować obniżenie
poziomu ochrony.
• Powyższe dotyczy uszkodzenia kabli, nadmiernej ilości
połączeń, styków wykonanych niezgodnie z pierwotnymi
zaleceniami, zniszczenia uszczelek, niewłaściwego
zamocowania dławnic kablowych, itp.
• Niezbędne jest sprawdzenie prawidłowego montażu urządzenia.
• Należy upewnić się, że uszczelki lub materiały uszczelniające
nie uległy zużyciu w stopniu uniemożliwiającym ochronę przed
przedostawaniem się palnych substancji.
• Części zamienne powinny być zgodne z zaleceniami producenta.
UWAGA: Zastosowanie szczeliwa silikonowego może obniżyć
skuteczność wykrywania wycieków przez niektóre
służące do tego celu urządzenia.
Przed przystąpieniem do pracy z elementami
iskrobezpiecznymi, nie jest konieczne ich izolowanie.
4. Naprawa elementów iskrobezpiecznych
• Niedozwolone jest stosowanie w odniesieniu do obiegu
trwałego obciążenia indukcyjnego lub pojemnościowego,
bez uprzedniego upewnienia się, że nie zostanie przy tym
przekroczona maksymalnie dopuszczalna dla danego
urządzenia wartość napięcia i natężenia.
• Elementy iskrobezpieczne jako jedyne można naprawiać przy
włączonym zasilaniu w palnej atmosferze.
• Niezbędne jest prawidłowe skalibrowanie aparatury pomiarowej.
• Można stosować wyłącznie części zamienne spełniające
wymogi producenta.
• Użycie innego rodzaju części może spowodować zapłon
czynnika chłodniczego, w przypadku jego wycieku do otoczenia.
5. Okablowanie
• Należy sprawdzić okablowania, wykluczając ewentualne
zużycie, korozję, nadmierny nacisk, wibracje, istnienie
ostrych krawędzi lub inne skutki oddziaływania czynników
środowiskowych, grożące jego uszkodzeniem.
• W ramach kontroli niezbędne jest także uwzględnienie efektów
procesu starzenia lub narażenia na ciągłe wibracje, pochodzące
z takich urządzeń, jak sprężarki czy wentylatory.
6. Wykrywanie palnych czynników chłodniczych
• Kategorycznie zabronione jest wykorzystywanie potencjalnych
źródeł zapłonu do wykrywania lub lokalizacji wycieków czynnika
chłodniczego.
• Nie należy stosować do tego celu palników halogenowych
(ani żadnego innego sprzętu wykrywającego z otwartym
płomieniem).
Dodatkowa instrukcja bezpieczeństwa dotycząca klimatyzatorów i pomp ciepła z czynnikiem
chłodniczym R32 zgodna z normą IEC 60335-2-40:2018
PMML0524 rev.2 - 01/2021
67
PL